W dniu 06 października 2014r. w Uczelni Łazarskiego miała miejsce prezentacja dr inż. Andrzeja Słodownika na temat współczesnych metod wspomagania decyzyjnego w transporcie lotniczym. Była to rzadka okazja zapoznania się ze stosowanymi przez wiodące linie świata sposobami prognozowania siatki połączeń i programu przewozowego. I do tego wyjaśnionymi i zaprezentowanymi w funkcjonowaniu przez znanego specjalistę w tym zakresie, który wiedzę swą pogłębiał w ramach prac w międzynarodowej organizacji AGIFORS, promującej rozwój zastosowań modelowania matematycznego i komputerowego do wspomagania decyzyjnego w zarządzaniu transportem lotniczym. Dr inż. Słodownik miał także okazję w przeszłości stosować wyniki badań operacyjnych w praktyce, kiedy zainicjował współpracę PLL LOT z Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego.

Główne tezy wystąpienia dotyczyły następujących aspektów problematyki:
1. Rozwój rynku lotniczego i towarzyszący temu wzrost konkurencji pomiędzy przewoźnikami i portami lotniczymi oraz coraz szerszy dostęp do informacji dzięki rozwojowi Internetu i powstającym sieciom społecznościowym wymaga coraz bardziej efektywnych metod wspomagania decyzyjnego w całym obszarze zarządzania transportem lotniczym;
2. Dla przewoźników lotniczych największym wyzwaniem jest doskonalenie podstawowego procesu biznesowego, jakim jest planowanie optymalnego programu przewozowego w warunkach wysokiej dynamiki działań konkurencji i szerokiego dostępu do ofert przewozowych (cena, rozkład lotów);
3. Historycznie ukształtowane obszary funkcjonalne u przewoźników lotniczych (scheduling, pricing, revenue management, operations) są mało zintegrowane, co ogranicza możliwe do uzyskania globalne optimum odpowiadające maksimum zysku z działalności przewozowej;
4. W tych warunkach ukształtowały się następujące priorytety w rozwoju metod wspomagania decyzyjnego:
a) poprawa jakości prognozy popytu w oparciu o modele logitowe i symulację wieloagentową,
b) integracja procesu planowania siatki połączeń, strategii cenowej i zarządzania wpływami,
c) uwzględnienie czynnika niezawodności w procesie planowania rozkładu,
d) optymalizacja procesów utrzymania statków powietrznych w gotowości technicznej,
e) minimalizacja zużycia paliwa lotniczego.

Prezentację zakończył pokaz symulacji doboru samolotu do rynku i optymalizacji stochastycznej rezerw czasowych w planowanym rozkładzie lotów dla poprawy punktualności realizacji rozkładu.

Przedstawione techniki i systemy są już stosowane szeroko w praktyce, nie tylko w lotnictwie, ale też w innych branżach. Niestety w Polsce nie ma tradycji współpracy przewoźników z ośrodkami akademickimi, tworzenia tzw. ośrodków naukowo-praktycznych „głębokiej wiedzy”, które są warunkiem skutecznego kształtowania praktycznej wiedzy w obszarze wspomagania decyzyjnego w zarządzaniu transportem. Dobra baza naukowa jednak istnieje: ośrodek w Krakowie działa dla klienta amerykańskiego a ośrodek w Gdańsku – dla przewoźnika niemieckiego. Dr inż. Słodownik ma nadzieję, że i w Polsce transport lotniczy zacznie z tych metod korzystać.